Kulinarna podróż po Peru!

Pierwsi mieszkańcy Peru to koczownicze plemiona, które zajmowały się głównie polowaniem na zwierzęta i zbieraniem owoców i roślin. W 5000 roku p.n.e. istniały już na terenie dzisiejszego Peru małe wspólnoty i rozpoczęła się wczesna uprawa bawełny, papryki chili, fasoli i kukurydzy. Większość wczesnych osadników żyła w pobliżu wybrzeża, gdzie wilgotny klimat pozwalał na uprawę nasion.

Pierwotna kuchnia Peru 
Jedno z najpopularniejszych warzyw na świecie, papa (ziemniaki), po raz pierwszy hodowane były właśnie w Peru. Najwcześniejsze pozostałości ziemniaków zostały odkryte w archeologicznych miejscach w południowym i wschodnim Peru. Datowane są na 400 lat p.n.e. Dopiero w 1400 r. Europejczycy po raz pierwszy poznali ziemniaki. Zawieźli warzywa do Europy, gdzie powoli ziemniaki zyskały akceptację. Obecnie Europa uprawia najwięcej ziemniaków, ale Peru nadal wytwarza najwięcej odmian i nazywa się je "stolicą ziemniaków ". Ziemniaki nie były jedynym warzywem w starożytnym Peru. Równie popularna była kukurydza.

To właśnie te dwa produkty stanowiły podstawę wyżywienia Inków. W 1528 hiszpański konkwistador Francisco Pizarro odkrył Peru i zainteresował się bogactwem Imperium Inków. Hiszpanie przywieźli do Peru kurczaki, wieprzowinę oraz jagnięcinę. W zamian Inkowie wprowadzili ich w świat szerokiej gamy ziemniaków i aji (papryki chili). Hiszpańscy najeźdźcy domagali się, aby tubylcy uprawiali takie europejskie rośliny, jak pszenica, jęczmień, fasola i marchew. Gdy przywiezione z Europy epidemie zdziesiątkowały Inków i pojawiły się niedobory siły roboczej, do pracy na nowych plantacjach zostali sprowadzeni niewolnicy z Afryki. Afrykańczycy przywieźli ze sobą takie potrawy, jak pikarony, czyli słodzone anyżem, smażone wypieki z ciasta dyniowego. Wiele do kuchni peruwiańskiej wnieśli również Polinezyjczycy z wysp Pacyfiku, Chińczycy i Japończycy.

Charakterystyka kuchni peruwiańskiej 
Peruwiańska kuchnia składa się głównie z pikantnych potraw, które powstały, jako mieszanka hiszpańskiej i miejscowej żywności. Takie potrawy są często określane, jako Criolla, czyli kuchnia kreolska. Aji (chili) jest najpopularniejszą przyprawą w Peru i jest używana na różne sposoby, aby nadać wyjątkowy smak daniom. Mięta, oregano, bazylia, pietruszka są również zawarte w peruwiańskich potrawach, zwłaszcza zupach i gulaszach. Oprócz przypraw, niezbędne składniki peruwiańskiej kuchni to ziemniaki, ryż, fasola, ryby, mięsa i różne zboża.

Unikatowa różnorodność klimatów i krajobrazów Peru pomogła uczynić peruwiańskie menu jednym z najbardziej zróżnicowanych w Ameryce Południowej. Istnieje w tym kraju wiele regionów kulinarnych: przybrzeżnych, górzystych i tropikalnych. Ponadto wpływ różnych grup etnicznych można zaobserwować w stylach i potrawach miejscowej kuchni. Najsilniejsze są wpływy hiszpańskie, azjatyckie i afrykańskie.

Ocean Spokojny zapewnia Peru szeroki wybór owoców morza, szczególnie mieszkańcy wybrzeża są pod tym względem uprzywilejowani. Marynowane krewetki, przegrzebki lub kalmary mogą być uznane za jedną z potraw krajowych, ze względu na ogromną popularność. Często są podawane z kukurydzą, tostami z kukurydzy lub słodkimi ziemniakami. Sałatki w tym regionie są również powszechne, zwłaszcza huevos a la rusa (sałatka jarzynowa) i palta rellena (nadziewane awokado).

Wołowina, świeże owoce i warzywa są podstawą tropikalnej diety peruwiańskiej. Banany, plantany (podobne do bananów) i yucca są łatwo dostępne, a więc są spożywane w dużych ilościach. Mieszkańcy tropikalnego regionu korzystają także z różnorodnych ryb, dziczyzny oraz dużych ilości ryżu. Dieta mieszkańców gór przypomina żywność, którą spożywali Inkowie setki lat temu. Podstawowe jej składniki to: ziemniaki, kukurydza, ryż i różne mięsa, zwłaszcza wołowina i wieprzowina.