Gruzja jest krajem, w którym Polacy są zawsze miłymi gośćmi. Toteż często z tego korzystamy! Według powszechnych opowieści, każdy Polak na lotnisku jest witany małym winem, a będąc w domu u Gruzinów na stół wjeżdżają wszelkie smakołyki. Kuchnia gruzińska jest popularna także w Polsce. W większych miastach bez trudu można zjeść dobre chaczapuri na słodko albo na słono lub delektować się ociekającym serem lawaszem. To potrawy bardzo tłuste, ale równocześnie sycące i mające w sobie „to coś”, czemu nie można się oprzeć. Dzisiaj opowiemy Wam o sekretach gruzińskiej kuchni oraz o tym, jakie potrawy są warte odkrycia. Zapraszamy do artykułu!

Gruzja – nieodkryty kraj, wspaniała kuchnia
Gruzja leży na przecięciu Europy i Azji, położona pomiędzy Morzem Czarnym i Kaspijskim, z Rosją na północy i Turcją oraz Iranem na południu. Podział geograficzny kraju sięga od sadów mandarynkowych i plantacji herbaty wzdłuż wybrzeża Morza Czarnego, przez pokryte śniegiem Góry Kaukaskie na północy, aż po faliste wzgórza kraju słynącego z produkcji wina na wschodzie. Położenie Gruzji wzdłuż starożytnego jedwabnego szlaku uczyniło ją kosmopolitycznym węzłem dla kupców i podróżników z rejonu Morza Śródziemnego, Persji, Bliskiego Wschodu, Rosji i Azji Środkowej. Zróżnicowana historia uwidacznia się w smakach, które charakteryzują dzisiejszą gruzińską kuchnię: od jagnięciny duszonej w estragonie i białym winie, po ciastka o zapachu miodu, aż do gulaszu z granatem, kolendrą i czosnkiem. Lokalnych uprawianych owoców, warzyw, fasoli, orzechów i ziół jest pod dostatkiem są, co sprawia, że gruzińska dieta jest jedną z najbogatszych w witaminy na świecie. Gruzja jest również uważana za miejsce narodzin winiarzy, którzy od ponad 7000 lat fermentują tam winogrona. Winorośla rosną w całym kraju, a domowa produkcja wina jest nadal powszechna. Z pewnością to jeden z elementów kultury gruzińskiej, który chętnie praktykujemy także w Polsce – chociaż u nas w domowych laboratoriach dojrzewa raczej bimber i mocniejsze trunki!

Jaka jest kuchnia gruzińska? Czym jest „supra”?
Kuchnia gruzińska rozwija się w równowadze smaków orzechowego, cierpkiego i ziołowego. Orzechy są bardzo często wykorzystywane, zarówno jako środek aromatyzujący, jak i łączący smaki, podobnie jak szeroka gama ziół i fasoli. Są stosowane by osiągnąć niejako równowagę w daniu i balans składników. Owoce często pojawiają się w wytrawnych daniach, ale Gruzini wolą smak granatu, niedojrzałych winogron i kwaśnej śliwki od słodkich dojrzałych śliwek i pigwy, które są powszechnie stosowane w potrawach perskich. Każdy region kraju szczyci się unikalnym daniem lub charakterystycznym stylem przygotowywania dań kuchni pan-gruzińskiej: na zachodzie można znaleźć ogniste przyprawy i dania na bazie kukurydzy, podczas gdy wschodnia kuchnia gruzińska słynie z uprawy pszenicy, a co za tym idzie, wielu potraw z mąki, w tym wypiekanych placków. Tereny górskie na północnym wschodzie znane są z jagnięciny, a Ajara na wybrzeżu Morza Czarnego szczyci się dużą ilością tłustego sera, masła i potraw z jaj. Duch wspólnoty przenika gruziński stół. Kolacje serwują się ze wspólnych naczyń umieszczonych w centralnej części stołu, napełniając swoje talerze niewielką ilością potraw z każdego talerza. Najlepszym sposobem na poznanie kuchni gruzińskiej jest udział w suprze, czyli uroczystej uczcie prowadzonej przez tzw. mistrza tostów. Zamiast podawać posiłki jako dania po kolei, przy pustym stole, supra ma na celu zaszokowanie i wzbudzenie zachwytu poprzez pokaz bogactwa posiłków. Działa to na zasadzie "zastaw się, a postaw się" - ze stołu przez cały wieczór nie brakuje żadnej potrawy! Wiele dań gruzińskich jest przeznaczonych do podawania w temperaturze pokojowej: te, które muszą być podawane na ciepło, wydawane są przez cały czas trwania posiłku. W miarę pojawiania się dodatkowych potraw, raczej uzupełnia się te brakujące, niż zastępuje innymi specjałami. Po przykryciu każdego centymetra dostępnego miejsca na stole, na innych naczyniach układa się rondle, aby zapewnić maksymalny efekt wizualny. Rodziny mogą zorganizować w domu supra, aby uczcić urodziny, zaręczyny lub przyjazd gości. Ogólnie, gruzini znani są z gościnności i rodzinnej atmosfery. Nie da się wyjść z ich domu głodnym, bo to świadczyłoby o tym, że mieszka tam kiepski gospodarz.

Warto przeczytać