Ekskluzywne kurorty, wylegiwanie się przy hotelowym basenie, wycieczki utartymi turystycznymi trasami to naprawdę nie moja bajka. Zawsze oczekiwałam od podróży czegoś więcej. Cieszyła mnie możliwość obcowania z nieznanymi kulturami, poznawania niesamowitych miejsc i zabytków oraz podziwiania prawdziwych naturalnych skarbów. Stąd moja decyzja o podróży na Sumatrę. Podróży, która na długo zapadnie w moją pamięć. Tutejsze plaże są nietknięte przez cywilizację. Dżungla jest domem nie tylko słoni i orangutanów, ale również mistycznego ludu Bataków. Koralowe wyspy zachwycają krajobrazami.

Osada Tangkachan
Jednym z pierwszych miejsc na planie mojej wycieczki po Sumatrze była zagubiona wśród dżungli osada Tangkachan – prawdziwe sumatrzańskie centrum ekoturystyki. Większość turystów przybywa tu, by zobaczyć słynne sumatrzańskie słonie. Nie ukrywam, że mnie również przyświecał ten cel. Odległość z Bukit Lawang do Tangkahan wynosi około 20 km. A ponieważ Bukit Lewang to obowiązkowy punkt wycieczki na Sumatrę, skorzystałam z okazji, by zobaczyć również osadę Tangkachan. Podróż na północ do Tangkahan na obrzeżach Parku Narodowego Gunung Leuser jest możliwa tylko dzięki pojazdowi 4X4, ponieważ nie ma publicznego transportu między dwoma małymi miasteczkami. Zawsze uwielbiałem lasy deszczowe, a większość z nich na Sumatrze jest chroniona, więc w niewielkim stopniu możemy mieć pewność, że bierzemy udział w zrównoważonej turystyce.

Chcesz na własne oczy zobaczyć Sumatrę? Kliknij! --->  https://planetescape.pl/oferta/sumatra-i-pulau-weh/

Kiedy zapuszczaliśmy się dalej i dalej w dżunglę podczas naszej wyprawy do Tangkahan, wszyscy coraz bardziej byliśmy oczarowani krajobrazem i topografią. Strumienie czystych wód (wydawały mi się bardziej rzekami, ale nasz przewodnik upierał się, że to tylko strumienie) otoczone soczyście zieloną dżunglą. Do tego kakofonia hałasów pochodzących z lasu deszczowego, która sprawia, że to odizolowane od cywilizacji miejsce jest jeszcze bardziej dzikie i tajemnicze.

Dżungla w Tangkahan jest domem dla gibonów i makaków. Tak jak w innych miejscach w Azji, makaki stały się bardzo leniwe. Wiele małp tutaj unika teraz polowania w sposób naturalny, ponieważ wiedzą, że istnieje ciągły ruch turystyczny przechodzący przez dżunglę i będą miały okazję, aby wyrwać z rąk nieostrożnych turystów kawałek owocu. Na szczęście nie było węży, które również zamieszkują te tereny, chociaż jestem pewna, że w pewnym momencie musiałam podejść niebezpiecznie blisko węża, co jest nieuniknione w gęstej dżungli, takiej jak ta.

Głównym powodem, dla którego wszyscy przybyliśmy do Tangkahan było zobaczenie tutejszego Rezerwatu Słoni. Byłam bardzo zaskoczona, że zwierzęta, które żyły w tym obozie, faktycznie pracowały. Słonie nie są tutaj maskotkami turystów ale faktycznymi "strażnikami dżungli" i aktywnie poszukują nielegalnej działalności w tych częściach Sumatry. Kłusowników nie brakuje. Miałem okazję jeździć na słoniach, ale odmówiłem, chociaż cieszę się, że umyłem je wraz z resztą mojej grupy. Są tak łagodnymi i pięknymi stworzeniami.

Osrodek dla orangutanów w Bukit Lawang - Park Narodowy Gunung Leuser
Bukit Lawang to miejscowość turystyczna w północnej Sumatrze. Bukit Lawang jest objęte obszarem Parku Narodowego Gunung Leuser w prowincji Aceh, który jest obszarem ochrony orangutanów. Bukit Lawang oznacza "Brama do Wzgórza", ponieważ Bukit Lawang jest jednym z najłatwiejszych przejść przez Gunung Leuser, by zobaczyć florę i faunę sumatrzańską w jej naturalnym, dzikim środowisku.

Park Narodowy Gunung Leuser ma powierzchnię 1.064.692 hektarów. Można tu zobaczyć imponujące orangutany sumatrzańskie. To również ogromne bogactwo tropikalnych owoców, takich jak mango, rambutan, durian, awokado, pomarańcza, papaja i guawa.
Park Narodowy Gunung Leuser i jego okolice znane są, jako obszar ekosystemu Leuser, który jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W Parku można zidentyfikować około 130 gatunków. Mieszkają tu między innymi: tygrys sumatrzański, słoń, nosorożec, gibon, lampart, wiele gadów, ryb, a także 325 gatunków ptaków. Park narodowy obejmuje rodzime ekosystemy od wybrzeży, po wysokie góry pokryte gęstymi tropikalnymi lasami deszczowymi.

Sam Ośrodek Rehabilitacji Orangutanów został założony w funduszu rezerwatów przyrody WWF (World Wild Life Found) od 1973 roku i opiekuje się ponad 250 orangutanami. Szacuje się, że populacja Orangutanów liczy 300 osobników w dzikich lasach parku narodowego Gunung Leuser. Bukit Lawang stał się bardzo atrakcyjnym miejscem dla turystów zagranicznych. Możliwość obcowania z tymi niesamowitymi zwierzętami, jakimi są orangutany przynosi mnóstwo frajdy i radości.

Warto przeczytać