Wietnamska kultura ludowa cieszy się bardzo dużą popularnością ze względu na swoje wysokie walory artystyczne. Jest to przy tym unikatowe połączenie kunsztu i prostoty zasługujące na to, aby przyjrzeć się mu uważniej. Dobrą okazją ku temu może okazać się wizyta w prowincji Thura Thien-Hue położonej nad rzeką O Lau.

To właśnie tu zlokalizowana została wieś Phuoc Tich, niewielka ze względu na swoje rozmiary, ale wyjątkowo interesująca wówczas, gdy analizuje się jej wpływ na rozwój wietnamskiej kultury i sztuki. Miejscowość powstała w piętnastym wieku, podczas panowania króla Le Thanh Tong i już od stuleci jest znana z oferowanych przez siebie wyrobów ceramicznych. Co ciekawe, jej sława dawno zdążyła już przekroczyć granice Wietnamu. Specyfika miejscowości wiąże się między innymi z tym, że każdy dom znajdujący się na jej obszarze jest powiązany z historią jakieś rodziny. Wdając się w rozmowę z miejscową ludnością można dowiedzieć się o tym, że przechowywanie rodowych relikwii nie jest tu niczym dziwnym. Co więcej, są to relikwie co najmniej nieprzeciętne, mówimy bowiem o zabytkowych przedmiotach, które zostały wykonane przed wiekami. Wśród wyrobów, z którymi można się tu zapoznać dominuje ceramika kuchenna, naszym oczom ukazują się więc przepiękne garnki, wazony, czajniki oraz talerze. Produkty ceramiczne będące owocem pracy mieszkańców wioski można znaleźć chyba we wszystkich domach pobliskiego miasta Hue. Zachwycają prostotą, pięknem, a jednocześnie funkcjonalnością, dla nikogo zaskoczeniem nie powinno być więc to, że miejsce dla nich znalazło się również na dworze cesarskim. Już sam widok domów w wiosce robi wrażenie, niemal każdy z nich ma bowiem 100 i więcej lat, obserwując je można więc podziwiać zmiany, jakie zachodziły w wietnamskiej architekturze. Ciekawym zabytkiem są również stare piece, z których miejscowa ludność korzystała przed wiekami, a także drzewo liczące sobie ponad 1000 lat. Garncarskie rzemiosło, które stało się podstawowym źródłem utrzymania dla mieszkańców znajduje też odbicie w życiu religijnym. W miejscowości znajduje się świątynia Phuroc Tich, a w niej, każdego roku, można uczestniczyć w rytualnych uroczystościach poświęconych założycielowi rzemiosła garncarskiego.

W ten sposób ludność miejscowa wyraża swoją wdzięczność i nadzieję, że tradycyjna sztuka wykonywania ceramiki przetrwa także przez kolejne lata nawet, jeśli dzisiejszych mieszkańców w pewnym momencie będą musieli zastąpić ich dzieci. Wzrost popularności turystyki, a zwłaszcza zainteresowanie zagranicznych gości ceramiką kuchenną z wioski, może przyczynić się zresztą do tego, że wspomniane nadzieje doczekają się urzeczywistnienia, mamy bowiem do czynienia z nowymi czynnikami motywującymi.

 

 

Warto przeczytać